In memoriam Rudie Jansen

Afgelopen week kregen we het droevige bericht dat Rudie Jansen was overleden.

Rudie begon zijn voetballoopbaan, zoals dat wel vaker gebeurde in die tijd, illegaal. Door vader meegenomen naar een wedstrijd moest hij als 15-jarige, ik meen in Netterden, het eerste elftal komen versterken. Dat mocht niet, maar als je goed kon voetballen . . . . . . . . . .

Ruud was vooral in de beginjaren spits. Doelpunten maken was zijn grootste kwaliteit als ploegen met exotische namen als OAB, Arnhem-Zuid of vv Aalten voorbijkwamen. Naarmate zijn leeftijd vorderde ‘zakte’ hij door het elftal. Lange tijd was hij de spelbepalende middenvelder en in het laatste deel van zijn carrière vormde hij met Willy Zeevalkink een schier onneembare vesting in de achterhoede. Ruud was in de jaren ‘70 de onbetwiste leider van het 1ste; hij bepaalde in het veld wat het elftal ging doen.

Ruud was de dertig ruim gepasseerd toen hij uiteindelijk ‘afzakte’ naar het 2^de team, waar hij met Willy opnieuw dat oerdegelijke en kopsterke centrum vormde in de achterhoede. Een centrum dat altijd foutloos speelde omdat er altijd wel iets of iemand aan te wijzen was die schuld was aan het tegendoelpunt.

Dit was ook de periode dat Ruud zich op het trainerspad begaf; eerst de jeugd van Gendringen en via Netterden en Viod belande hij bij RKZVC. Deze club kon volgens Ruud wel wat tactisch vernuft worden bijgebracht.

Actief bleef Ruud als speler ook in de jaren daarna, zij het op een lager niveau. Decennia speelde Ruud nog in het roemruchte 5^de team, waarbij de uitstapjes en feestjes vaak belangrijker waren dan het spel op het veld. Hij speelde, net als enkele andere spelers van dat team, tot aan zijn 60^ste in dat elftal.

Naast het voetbal zelf heeft Ruud ook het bestuur in al die jaren bijgestaan op momenten dat zaken geregeld moesten worden. Lange tijd was hij een soort onzichtbare begeleider van het eerste elftal die allerlei randzaken goed organiseerde. Dat Ruud bij de club betrokken bleef kwam ook door zijn zoons die voetbalden en waarbij Marco natuurlijk zijn sporen in het eerste elftal heeft verdiend.

Helaas had Ruud had de laatste jaren veel fysieke klachten, waardoor hij o.a. wedstrijden niet meer kon bezoeken.

Weer verliest de voetbalvereniging één van zijn markante figuren.

We wensen Mieke, kinderen en kleinkinderen veel sterkte.

Het Bestuur van vv Gendringen